Sightseeing

Dag 8 in Montreal. Een week is gepasseerd en steeds meer delen van de stad zijn verkent. 

Op een warme vrijdag besloot ik met een mede Nederlander de Mount Royal op te gaan. De Mount Royal is officieel een heuvel. Noem het als Nederlander die slechts heuvels kent in Limburg ook vooral geen 'berg' want dat is het écht niet volgens de Canadezen (geloof me, het voor ons Nederlanders wel degelijk een berg). Met het zweet op de bovenlip beklom ik de trappen om stukje bij beetje dichterbij het hoogste punt te komen. Eenmaal daar werd ik (gelukkig) beloond met een prachtig uitzicht over de hele stad. De Mount Royal dient echter niet alleen als bezienswaardigheid, maar functioneert tegelijkertijd ook als sportschool (1000 trappen) en picnicpark. En dat op slechts 10 minuten lopen van huis! 

De volgende dag zijn we in het oude gedeelte van Montreal neergestreken. Met de wolkenkrabbers in de rug wordt het straatbeeld in "Old Town" gekenmerkt door schattige straatjes en hobbelige wegen. Dit in combinatie met een kerktoren die een replica lijkt te zijn van de Big Ben, een brug die exact lijkt op de Engelse Tower Bridge en een kerk die de naam Notre Dame draagt waan je je zowaar even in Europa. De oude haven en het grote reuzenrad sieren de rand van dit stadsdeel. De echte Canadezen kom je hier niet meer tegen, want ondanks dat het een heel mooi deel Montreal is, is het een ware trekpleister voor toeristen (waar ik zelf natuurlijk niet onder val ;)). 

Maandag. Stilte voor de storm. Na bijna een week rondgestruind te hebben in de vele wijken die Montreal kenmerken werd het tijd om te ontsnappen aan de drukte van de stad en een bezoekje te brengen aan "Jardins Boutanique" ofwel de Botanische tuinen. De op 3 na grootste van de wereld. Een Nederlandse dierentuin zou er qua grootte voor onderdoen. Met een Nederlands clubje hebben we ons drie uur lang kunnen vermaken in de vele bloemen, bomen en planten. 

Met vermoeide benen en een volle fotocamera zijn we teruggekeerd naar de stad. Eenmaal daar zijn de energielevels aangevuld met de eerste Canadese pizza. Blijkbaar hebben de Canadezen hier hun eigen recept voor (lees geen tomatensaus en andere kaas). Of het de pizza was of de zwoele avond, maar het spontane plan werd geopperd om een ritje te gaan maken in het grote reuzenrad. 17 dollar armer werden we getrakteerd op 4 rondjes waarbij we wederom mooi uitzicht hadden over de stad die op dat tijdstip verlicht werd door duizenden lichtjes. 

Met een "heat warning" en grote kans op extreme onweersbuien is gister (dinsdag) de 'Frosh' week van start gegaan. Dat is de introductieweek van de universiteit hier, te omschrijven in 3 woorden: naar vrienden hunkerende studenten, gratis drank en veel feestjes. Gister werd afgetrapt met een BBQ. Een rustig begin dacht ik. Niets was minder waar. Bij aankomst kreeg ik een plastic bierpul in mijn handen gedrukt die op elk gewenst moment bijgevuld kon worden met drank naar keuze. Het was dan ook niet erg raar dat in de bus terug naar huis (lees een gewone stadsbus) een mede student de liefde verklaarde aan iedereen in de bus. De eerste dag van de Frosh werd afgesloten met een karaoke avond. Veel drank werd gedronken en vele (oude) hitjes werden meegezongen. Mijn stem heb ik daarom in de bar achtergelaten. 

Funfact: in Montreal zijn ze erg gefocust op het beschermen van de Franse taal tegen het Engels. Je moet dus ook niet gek opkijken dat de naam van koffieketen Starbucks verandert is naar 'Café Starbucks', warenhuis Hudson's Bay naar 'La Bai d'Hudson' en dat je wordt aangesproken met "Bonjour Hi". Frans eerst, Engels later. 

À bientôt! - See you later!